Hvar er eignarhaldið?

Notkunarréttur til margra áratuga er de facto eignarhald.

Einhvern tíma var um það rætt að auðlindir þjóðarinnar væru ekki falar; ekki fiskimiðin, hvorki réttur til eignar né yfirráða; ekki orkan, hvorki vatnsafl né jarðvarmi, hvorki réttur til eignar né yfirráða.

Því hefur verið haldið fram að eign og eðlileg nýting Íslendinga sjálfra á auðlindum sínum, hverjar sem þær kunna að vera, hafi verið, og sé, ein af forsendum þess að það takist að berjast út úr þeirri skelfilegu stöðu, sem land og þjóð eru í nú um stundir.

Sala HS Orku má líkja við sölu og framsal veiðiréttinda í kringum landið til Spánverja eða Breta. Það hefði litla þýðingu að halda því síðan fram að í raun hefði engin sala átt sér stað. Nýtingarréttur miðanna hefði einungis verið afhentur til 45 ára.

Magma eignast 98,53% í HS Orku

Bara í Danmörku?

Það virðist sem þessi sjúkdómur Baggers hafi verið bráðsmitandi og orðið að faraldri á Íslandi. Suma er búið að setja í gæzluvarðhald, lýsa eftir öðrum og frysta „eignir“ sumra.

Fárveikir, sem bíða eftir viðeigandi meðferð, komu við í Landsbankanum, Milestone, Sjóvá og víðar. Vonandi næst til þeirra sem fyrst svo þeir fái bata við þessu hörmulega heilkenni sem siðblinda er.

Stein Bagger segist vera siðblindur

Pólitískar ofsóknir?

Eftirfarandi er haft eftir Evu Joly í Pressunni í dag:

„Fólk má segja það sem það vill. Rannsakendurnir eru fagmenn. Þetta eru rök sem notuð eru um allan heim. Þegar maður fer eftir spilltum ráðamanni eða spilltum embættismanni veit ég ekki um eitt mál þar sem viðkomandi hefur ekki sagt að þetta sé pólitískt. Það sem skiptir máli er hvað maður hefur í möppunni, hvaða sönnunargögn eru í möppunni. Stund sannleikans er í réttarsalnum.“

Á sama vettvangi eru rakin viðbrögð Jóns Ásgeirs Jóhannessonar í viðtali við Bloomberg fréttaveituna fyrr í vikunni:

„Þeir hafa náð takmarki sínu. Þetta er hroðalegt.“ Það eru þessir „þeir“!

Einnig segir Jón:

„Þetta eru bara stjórnmál.“

Loks segir Jón Ásgeir í viðtalinu að „málshöfðun á hendur honum og viðskiptafélögum hans eigi rætur að rekja til pólitískra andstæðinga hans, þar á meðal Davíðs Oddssonar, fyrrverandi forsætisráðherra og nú ritstjóra Morgunblaðsins.“

Á þessu stigi málsins getum við ekki annað en vitnað í Evu Joly. Hún hefur reynsluna úr málum sem þessum og ofannefndur Jón virðist vera í nákvæmlega sömu förum og Joly lýsir.

 

Jón Ásgeir segir sig úr stjórn House of Fraser

Tveggja ára dæmi?

Svo ágætt sem það kann að virðast að vera laus við Gordon Brown úr stóli forsætisráðherra, þá þarf ekki að búast við að komnir séu til valda í Bretlandi aðilar, sem eigi eftir að vera við völd og vinna saman lengur en tvö ár.

Bretar hafa enga raunverulega reynslu af samsteypustjórnum og stefnumál Íhaldsmanna og Frjálslyndra Demókrata stangast um of á til að búast megi við langlífri stjórn.

Nýjustu hagtölur í Bretlandi eru ekki til þess fallnar að gefa nýrri stjórn mikinn vinnufrið: Byrja þarf á að skera niður útgjöld ríkisins vegna stórfellds halla á fjárlögum og varla verður sá niðurskurður til að valda miklum vinsældum. Ofan á það bætist að atvinnulausum fjölgar og á eftir að fjölga verulega þegar farið verður að krukka í útgjaldaliði ríkisins.

Spáin: 18 mánuðir; tvö ár hámark, því miður. Það hefði verið gaman að sjá Íhaldsmenn eiga við vandamál Bretlands, sérstaklega þegar haft er í huga að ekki er í myndinni að taka upp Evru og markmiðið er að fjarlægjast Evrópusambandið sem mest.

Cameron og Clegg bjartsýnir

Ekki hlátur í huga

Ég hlæ ekki, ég glotti ekki og mér er ekki á neinn hátt skemmt yfir því að Jón Ásgeir Jóhannesson og hans fylgifiskar þurfi nú loks að horfats í augu við óhjákvæmilegar afleiðingar glæpsamlegra gerða sinna. Til þess eru gerðir þeirra of stórvægilegar og hafa valdið of miklu tjóni vítt og breitt um samfélagið.

Mér fyndist eðlilegt að þessir fjármálafurstar gætu nú fundið hjá sér þá döngun, sem til þarf svo unt sé að líta á þá sem menn, en bera ekki því við að þeirra ógæfa sé allt öðrum að kenna en þeim sjálfum. Jón þessi segir í viðtali við erlenda fréttaveitu: „Þeir hafa náð markmiðum sínum. Þetta er hræðilegt."

Hverjir eru þessir „þeir“?

Voru það einhverjir „þeir“, sem tæmdu sjóði og banka til að hægt væri að halda áfram fjáraustri í fyrirtækjafléttur og gæluverkefni?

Ég bið þessa „þá“ að gefa sig fram.

Ætlar ekki að taka til varna

Brown: farið hefur fé betra

Þá er Gordon Brown horfinn yfir hina pólitísku móðu og við tekinn leiðtogi íhaldsmanna, David Cameron, nýr forsætisráðherra Breta. Fall Browns í kjölfar þingkosninganna í Bretlandi er orðið algjört; horfinn úr sæti æðsta stjórnanda pólitíkur og hrökklast úr forsæti Verkamannaflokksins.

Gordons Browns verður, a.m.k. hér á landi, minnzt um ókomna tíð sem fantsins, sem setti Ísland í skjóðu með helztu hryðjuverkasamtökum heims og lánaði ríkissjóði Bretlands fé til að greiða eigin skuldir og sendi Íslandi reikninginn fyrir herlegheitunum að viðbættum vöxtum, takk fyrir.

Það er ekki einfalt að sjá hvernig fer með þetta sjálflánaferli, sem Brown og hans menn settu af stað og markaðist af hroka og óbilgirni, en eitt ætti þó að vera víst; það getur ekki versnað. 

Cameron verður forsætisráðherra

Miðað við forsætisráðherra?

Þegar vinstri stjórnin ákvað að lækka launa forstjóra ríkisstofnana var það sett sem meginmarkmið að enginn þeirra hefði hærri laun en forsætisráðherra.

Það er nokkuð ljóst að sumir forstjóranna hafa meira en líklega verið stórvel haldnir af launum sínum og hvers kyns sporzlum, en að miða launin við það, sem núverandi forsætisráðherra fær til að spila úr er út í hött. Hvernig á að miða laun fyrir ærlega unna vinnu við „afköst“, sem snúast helzt um að segja sem mest en framkvæma sem minnst. Það fer ekki milli mála að forsætisráðherrann hefur verið brattur á talandanum (þó ekki erlendis), en minna hefur verið um efndir. Ekki þarf að hafa mörg orð um skjaldborgir og aðgerðir til að koma heimilum og fyrirtækjum til hjálpar.

Þeim, sem þannig yrðu settir í lægri launaskala en forsætisráðherra, væri þá í raun boðið uppá að gera helzt minna en ekkert.

 

 

Laun seðlabankastjóra hækki um 400 þúsund

Ekkert erindi í Brussel-klúbbinn

„Guð minn góður ég vildi ekki vera í þeirri stöðu sem þeir eru í," segir Steingrímur aðspurður um ástand mála í Grikklandi.

Að þessu sögðu ætti fjármálaráðherrann ekki að eiga erfitt með að beita sér af hörku og fullum þunga fyrir því að botn verði sleginn í þetta fáránlega ferli sem viðræður við Evrópusambandið eru. Það er/ætti að vera/ öllum fullljóst að Ísland á ekkert erindi í Brussel-klúbbinn og óhjákvæmilegt Evruklúður.

Sé Steingrímur J. Sigfússon Guði sínum þakklátur, þá blasir sú spurning við hvers vegna ráðherrann styður aðgerðir félaga sinna í Samfylkingunn um aðildarviðræður við ESB, þó ekki væri nema með þögninni og aðgerðaleysi einu saman. Hvað þarf til að maðurinn beiti sér fyrir að þessari vitleysu verði hætt?

 

Steingrímur þakkar fyrir krónuna

Hallærislegt

Það er meira en sjálfsagt að gera húsleit hjá Símanum, leiki einhver minnsti grunur um að farið hafi verið á svig við lög og reglur.

Það er hins vegar einhver sú hallærislegasta handarbakaaðgerð, sem hægt er að láta sér detta í hug, að fá til aðstoðar við slíka húsleit starfsmenn keppinautar fyrirtækisins.

Séu einhverjir vanhæfir til að koma að aðgerð á borð við þessa eru það aðilar, sem hafa beinna hagsmuna að gæta af niðurstöðu rannsóknarinnar. Þetta veit hver heilvita maður. 

Að halda því fram í tilkynningu að „Þekking var sagt vera undirverktaki Samkeppniseftirlitsins við húsleitina,“ er einhver aumasti fyrirsláttur í arfaslakri stjórnsýslu, sem heyrzt hefur.

Rannsakið Símann sem mest þið megið, en gætið þess umfram allt að bjóða ekki uppá svona fyrirslátt. Móðgun við heilbrigða skynsemi.

Stefnir Samkeppniseftirlitinu

Hver talar hér?

Eftir að honum tókst að gera hið rétta, einu sinni, með því að vísa Icsave-hörmungarlögunum til þjóðarinnar, er forsetinn farinn að oftúlka hlutverk sitt svo hrikalega að það er engu líkara en Almættið sjálft hafi hafið upp raust sína.

Það eina sem vantar í yfirlýsingu Bessastaðabóndans er nákvæm tímasetning á upphafi næsta Kötlugoss ásamt með atvikalýsingu.

Eitthvað hefur blessaður karlinn misskilið þær sendingar, sem hann fékk eftir Icesave-kosninguna. Það er ekki búið að taka hann í goðatölu enn.

 

Mun stærra íslenskt eldfjall „við það að springa“