Ísland ekki á leið inn, Noregur ekki á leið inn

Það er ekki nema von að skvaldrið hér á skerinu um viðræður við ESB hafi áhrif á pólitíkina í Noregi. Jafnvel í þá átt að Norðmenn telji sumir að þeir verði svo til einir í heiminum innan skamms. Eins hlýtur það að vera rétt að ESB-málin séu „stærsta kosningamálið á sviði utanríkismála nú í aðdraganda kosninganna“.

Væri það ekki fyrir Icesave-samninginn má leiða að því líkum að ESB-umræða væri sérlega fyrirferðarmikil hjá okkur. Nú er, hins vegar, ekki nokkur leið að greina á milli stærðar þessara mála og að mörgu leyti tvinnast þau saman vegna samspils ESB og AGS í að berja okkur til hlýðni.

Það, sem ég held að Norðmenn átti sig engan veginn á, er hversu mikil og djúpstæð andstaða er við aðildarviðræður, hvað þá inngöngu í ESB, á Íslandi. Nægir mér að benda á skoðanakannanir í maí og júní máli mínu til stuðnings. Í skoðanakönnun Gallup í maí voru aðeins 42% landsmanna fylgjandi því að hefja skyldi aðildarviðræður og í júní voru það 76,3%, sem töldu það skipta mjög miklu/frekar miklu máli að fram færi þjóðaratkvæðagreiðsla um hvort Ísland ætti að sækja um aðild að Evrópusambandinu.

Miðað við þær skoðanir, sem Íslendingar létu í ljós fyrir u.þ.b. einum mánuði síðan, sé ég litla ástæðu fyrir Norðmenn að tapa sér yfir því, hvernig mál munu fara á Íslandi. 

 

 

Íslensk umsókn rædd í Noregi