Missættið ágerist

Það virðist ekki vera til nokkur skapaður hlutur, sem aðildarflokkar núverandi ríkisstjórnar geta komið sér saman um. Skiptir þá ekki máli hvort um er að ræða aðildarumsókn að ESB, aðferðir við lausn Icesave-vandans, mat á hæfni Svavars Gestssonar sem samningamanns, stefnu í iðnaðarmálum eða aðferð  til að ljúka Icesave-málinu. Það eina, sem flokkarnir sameinast um af heilum hug er sjúkleg þörf á að halda völdum í stjórnarráðinu.

Á þessum alvarlegu tímamótum þegar nauðsynlegt væri að kraftar væru sameinaðir við lausn deilunnar, er þeim dreift. Annar aðilinn skríður til Brussel (ekki væri nú ónýtt að geta sagt að ESB hefði bjargað þessu öllu fyrir Samfylkinguna); hinn herjar á Norðmenn, sem óneitanlega væri nú skynsamlegri kostur.

Það, sem enn á ný þvælist fyrir ríkisstjórnarflokkunum er getuleysi þeirra til að vinna saman. Þetta getuleysi er orðið dýrt því það kemur í veg fyrir að öllum kröftum sé beint í eina átt, sem er að ljúka þeim mesta vanda, er steðjað hefur að landinu um aldaskeið, Icesave.

Til að bæta gráu ofan á svart er svo forsætisráðherrann að gera sig að kjána á alþjóðavettvangi, eina ferðina enn. Þrátt fyrir útlendingafælni hennar hefur greinilega tekizt að fá hana til að skreppa til Brussel, en ekki er meiri reisn yfir ferðalaginu en svo að fréttamenn þar á bæ furða sig á að þeir skuli ekki fá fund með ráðherranum. 

Í frétt af þessu máli í Morgunblaðinu er haft eftir blaðamanni hjá European Voice, systurriti Economist, að hann „myndi svo sannarlega lýsa þessu sem óvenjulegu tilviki. Þeir sem sniðganga slíka fundi á ferð sinni um Brussel eru jafnan einræðisherrar frá Mið-Asíu. Því myndi ég án efa halda að evrópskur þjóðhöfðingi eða forsætisráðherra myndi alla jafna mæta á fundi með blaðamönnum eftir fundi með Barroso.“

 

Samfylkingin lítur til ESB en VG til Noregs

Athugasemdir

[Jón Sveinsson, 4.2.2010 kl. 11:30]

Já heiðalegt fólk myndi mæta og hella sér yfir bresk og hollensk stjórnvöld en ekki Jóhanna nei því það er of heiðarlegt fyrir íslenska ÞJÓÐ