Minnkandi mikilvægi NATO

Hlutverk NATO, þessa fyrrverandi öryggiskjarna vestrænna ríkja, fer þverrandi að áliti margra og ekki er hægt að segja að heimsókn nýja framkvæmdastjórans geri mikið til að breyta þeirri skoðun.

Staða Íslands innan Atlantshafsbandalagsins er, nú um stundir, ekki merkileg, þó efalaust eigi hún eftir að breytast verulega þegar kapphlaupið um auðlindir í nyrzta norðri hefst fyrir alvöru.

Þessi kléna staða Íslands kemur e.t.v. bezt fram í heldur dapurlegum ummælum framkvæmdastjórans, sem keppist við að segja sem minnst; helzt ekki neitt. „Ég tel ekki að það sé hlutverk NATO að skipta sér af tvíhliða efnahagssamningum milli aðildarríkjanna,“ segir Anders Fogh. Honum virðist sjást yfir þann möguleika í afskiptaleysinu að stundum felst áhrifamikið inngrip í því að bera klæði á vopnin og sjá til þess að einn aðili gangi ekki af öðrum næstum dauðum.

Æpandi þögn bandalagsins um beitingu Breta á hryðjuverkalögum fyrir tæpu ári síðan verður stjórn þess seint til heiðurs.

 

 

Láta innbyrðis deilur eiga sig