Meirihlutinn gengst við sjálfsögðum hlut

Það var mikið að Alþingi verður við áður fram komnum kröfum um að meta áhrif Icesave-skelfingarinnar á faglegan máta.

Ég man ekki betur en að Pétur H. Blöndal, alþingismaður, hafi þegar lagt fram spurningar um hvort gerð hafi verið næmnisgreining á endurheimtuhlutfalli útistandandi lána Landsbankans.

Aðrir þeir þættir, sem líta verður til, og Hagfræðistofnun Háskóla Íslands hefur tekið að sér að vinna, eru af slíkri grundvallargerð, að ekki hefði átt að taka í mál að afgreiða Icesave fyrr en á hreint væri komið, hvernig þeir féllu að íslenzku efnahagslífi í nútíð og framtíð.

„Þetta er ósk minnihlutans og við urðum við henni. Töldum það vera mikilvægt fyrir málið að ná sátt. Það er auðvitað forsendan,“ segir Guðbjartur Hannesson, formaður Fjárlaganefndar Alþingis.

Auðvitað á að fara að kröfu minnihlutans þegar fram koma sanngjarnar kröfur um málsmeðferð, en er formaðurinn með þessu að segja, að þessi leið sé ekki líka leið meirihlutans? Getur það verið, að meirihlutinn í Fjárlaganefnd sé sáttur við að láta Icesave-málið fara í gegnum þingið án þess að allar hliðar þess hafi verið kannaðar til þrautar?

Það er erfitt að trúa því, en líklega er það nú samt satt.

 

 

Rýnir í gögn vegna Icesave