Grafa hausinn í sandinn? Nei, nei

Nú, það er bent á að „þetta sé mál, sem hverfi ekki“. Þetta segir fjármálaráðherrann sjálfur.

Á þessum vettvangi hefur verið á það bent oft, og er það í raun að æra óstöðugan að færa það til bókar einu sinni enn, en málið snýst ekki um það að stinga hausnum í sandinn í þeirri von að þá gerist ekkert. Því hefur aldrei verið haldið fram af mér, né mörgum þeim, sem gagnrýnt hafa Icesave-samkomulagið harðlega.

Gagnrýnin hefur snúizt um það að verið var að semja um hluti, sem alls ekki var þörf að semja um, þegar haft er í huga að aldrei var um að ræða ríkisábyrgð á Icesave-reikningum Landsbankans.

Hins vegar hefur harðri gagnrýni verið beint að samningamönnum Íslands og þeirri arfaslöku frammistöðu, sem þeir höfðu við og leyfa sér síðan að kalla samning. Þetta var aldrei samningur. Þetta var krafa á Ísland, sem Hollendingar og Bretar skrifuðu sjálfir, að heita má, og snillingarnir okkar gengust síðan við sem raunverulegum samningum. 

Við erum ekki að gera því skóna að Icesave-klúðrið sé mál, sem „hverfi“. Við viljum bara að því séu gerð eðlileg skil. Um meira er ekki beðið; réttara sagt, krafizt.

EES-samningurinn var í húfi