Vandræðagangur og úrræðaleysi

 Það leggst einhvern veginn í mig sú óþægilega tilfinning að núverandi ríkisstjórn hafi ekki hugmynd um hvað er að gerast. Ef verið væri að vinna skipulega að málum, liði mörgum eflaust betur. Það er í mörg horn að líta, en ekki virðist litið í neitt þeirra, a.m.k. ekki af neinu viti. Markmið ríkisstjórnarinnar voru að slá skjaldborg um heimilin og koma fyrirtækjum til hjálpar. Ekkert, nákvæmlega ekkert, hefur verið gert til að létta undir með heimilum eða fyrirtækjum. Ekkert nema tómur vandræðagangur.

 Fjármálaráðherrann var með stórkarlalegar yfirlýsingar um það hvað Svavar Gestsson væri að gera merkilega hluti. Hann væri í þann mund að ná „glæsilegri niðurstöðu" í  Icesave-málinu. Þessi illa grundaða yfirlýsing var síðar færð niður um nokkrar gráður og væntanleg niðurstaða sögð verða „bærileg". Svo gáfulegt sem það nú var að vera, yfir höfuð, nokkuð að tjá sig um viðkvæm mál, sem ætla má að séu á umræðustigi.

Krónan fellur og fellur þrátt fyrir dramatískar aðgerðir til að halda henni uppi. Fyrstu viðbrögð voru þau að menn hefðu ekki hugmynd um hvers vegna þetta væri að gerast. Það átti alls ekki að gerast. Síðar komu hugmyndir frá ráðherranum og hans fólki um að þetta gæti verið vegna þess að lítið væri um viðskipti með krónuna og þess vegna gætu fáar hreyfingar haft mikil áhrif á gengið. Loks var svo farið að ræða um útstreymi vegna vaxtagreiðslna til erlendra eigenda jöklabréfa. Enginn virðist, í raun, vita hvað er að gerast, og hvers vegna.

 Lánagreiðslur AGS eru strand. Einn og hálfur mánuður er síðan 155 milljónir Bandaríkjadala áttu að berast, en enn er verið að vinna í málinu. Þetta getur varla orðið til þess að lappa upp á illa laskaða ímynd okkar út á við. Enn meiri vandræðagangur.

 Vinstri grænir eru spurðir að því hvort afstaða þeirra til ESB hafi breyst. Þessu þorir enginn VG að svara þannig að mark sé takandi á svarinu. Vandræðagangur.

 Svo er það blandaða leiðin. Það hefur helst fallið á vinstri græna að svara fyrir fyrirbærið, sem gengur út á að lækka laun og hækka skatta. Vandræðagangurinn við að svara fyrir þetta er með slíkum ólíkindum að annað eins hefur varla sést. 

 Það sem einkennir þessa ríkisstjórn er vandræðagangur og úrræðaleysi. Trúverðugleiki hennar er við núllmarkið og svo megum við eiga von á því að eftir kosningar verði þessi sami hópur áfram við völd.

 Eftir það sem á undan er gengið eigum við betra skilið.