Sturlun forseta Alþingis

Það er í sjálfu sér ekki nema von að forseti Alþingis hálfsturlist og reki úr ræðustóli þingmann, sem var ekki á neinn hátt að hegða sér öðruvísi en gerzt hefur oftsinnis í þingsalnum.

Forsetinn ber þess merki að það er farið að taka á taugarnar að vera einn af forystusauðum ríkisstjórnar, sem er að missa endanlega stjórn á sjálfri sér og málaefnalista sínum. 

Það gerist lítið og það litla, sem gerist er ekkert nema tóm öfugmæli. Það er boðið upp á snilldarsamninga við Breta og Hollendinga, sem þeir skrifuðu sjálfir og ætlast síðan til að verði samþykktir óséðir af löggjafarsamkundunni. Fáheyrð kjör, en talin hin ákjósanlegustu af stjórnarliðum.

Er það nema von að forsetinn missi stjórn á sér.

 

Óásættanleg framkoma forsetans