Að því hlaut að koma

Það er ekki vonum fyrr að tekið er á þessu, einu subbulegasta málinu, sem tengjast íslenzkri bankastarfsemi fyrir hrun.

Því var haldið fram, á sínum tíma, að engir fjármunir hefðu runnið frá Kaupþingi vegna fjármögnunar sjeiksins á hlut í Kaupþingi. Bankinn keypti, engu að síður, eigin bréf af öðrum fjárfestum til að geta selt sjeiknum og verða menn að beita ímyndunarafli (a.m.k. á þessu stigi málsins) um það hvort einhver munur hafi verið á útlögðu fé, greiddu verði og raunvirði bréfa til að komast að niðurstöðu um það hvort rétt hafi verið sagt frá um hugsanlega fjármögnun bankans á kaupunum.

Sérstökum saksóknara hefur verið legið á hálsi fyrir að vera ekki nógu sýnilegur. Menn máttu þó vita að rannsóknir mála af þessum toga verða ekki hristar fram úr erminni.

Megi þessi gjörningur gott á vita. 

 

Húsleit gerð á 10 stöðum